Kardeşim Ali Haydar Üzülmez’den aldığım bir mektup
Günaydın Sevgili Ağabeyim,
Dün Özgürlük Parkı’nda yürürken akraba ve benim tanımadığım onların beni/ bizi tanıdığı insanlarla telefonda konuştum. Benim iyi bir baba, iyi bir öğretmen, iyi bir devrimci/ arkadaş, geçmişte iyi bir eş olduğumu söylediler. Duygulandım. Galiba yaşlanıyorum. Eskiden bu tür iltifat ve söylemler beni etkilemezdi. Şimdi etkileniyorum.
Eve geldim, evin içinde saatlerce döndüm durdum. Geçmişimle söyleştim. Yarım asırlık devrimci mücadelem, öğretmenliğim, evlenmem, çalışmam, çocukların eğitimi, sevgili Makbule’nin hastalığı, babanın ansızın, annenin yakın ölümü. Beni fazlası ile yordu.
Ağzımda özlemini çektiğim/ çektiğimiz hayata dair kimi sözcükler/mısralar gelip, gitti.
Bire doğru uyumaya çalıştım; kafam yastıkta beynim saat gibi çalışıyor ve şiir yazıyorum. Uyandım, aklımda kalanları telefonuma kayıt ettim. Sonra tekrar daldım yine beynim çalışıyor sözcükler akın akın geliyor. Tekrar kalktım ve aklıma gelenleri yazdım. Tekrar daldım sabah sekizde uyandığımda ağzımda mısralar. Onları da yazdım. Uyuyamadım, uyandım. Dudağımda uçuk çıkmış. Evde krem vardı sürdüm.
Kahvaltı yaptım, şiiri düzenledim.
Gece gelen bu şiiri sana gönderiyorum bakalım beğenecek misin?
Beğenirsen beni uyutmayan bu şiirimi fotoğrafımla bu yazıyla yayınlata bilir misin? Sana sağlıklı, güzel günler diliyorum.
10 Ekim 2021
Seni, seven kardeşin/ yoldaşın Ali Haydar
İlgili yazı: Kardeşime Gece Gelen Şiir