Bu hafta bir şiiri takdim ettikten sonra, iki kitaptan söz etmek istiyorum.
Şiir, genç şairlerimizden Eşref Üzülmez’e ait.
Ben ve Eşref aynı soyadını taşırız: Dedelerimiz amca çocukları olur. Günümüzdeki yaygın söyleniş biçimiyle yani kuzeniz. Ama kuzen sözcüğü bana biraz soğuk geldiği ve de akraba sıcaklığını iyi yansıtmadığı için, burada kuzen sözcüğü yerine amcaoğlu demeyi tercih ediyorum.
Eşref, Ergani FM radyosunda programlar yapan; Ergani Söz, Yeni Yurt (Diyarbakır) gibi çeşitli gazete ve dergilerde haber muhabirliği, köşe yazarlığı ve şiirler yazan, yayınlanmış kitapları bulunan Mustafa Üzülmez’in oğludur. Kendisinin uzun süredir şiir yazdığını biliyordum. Şiirleri çeşitli edebiyat dergilerinde, Web sitelerinde yayınlanmaktadır. Zaman zaman şiirlerini bana da gönderir. Şiirleri güzel olmakla kalmayıp kurgu, dil ve tema bakımından edebi nitelik taşımaktadır. Özcesi, Eşref gelecek vaat eden bir şairimizdir. Kendisini kutluyorum. Bana şiirlerini gönderip duyularını paylaştığı ve daha önemlisi bizlere güzel şiirler yazdığı için ayrıca teşekkür ediyorum.
Eşref Üzülmez’in “Üç Kişiydiler” başlıklı şiiri:
“Üç kişiydiler
Kapı gıcırdıyordu aralıksız
Rüzgâr sabaha kadar çarpıp durdu
İçeri girdi sessizce
Karanlıktı
Gece sırılsıklamdı üstümde
Üşengeç adımlarla yukarı çıktı
Ben geceden çıktım
Batman garındayım sabah beş suları
Kurtalan ekspresi bekliyorum
Gece sırılsıklamdı üstümde
Ve soğuktu sabah
Yürüdüm terlemiştim
Bir bıçak kesmişti terimi
Ve beyaz bir reno sallanmıştı peşim sıra
Üç kişiydiler
Gece sırılsıklamdı üstümde
Haydarpaşa’da vurulmuş üniversiteli geldi geçti
İkisi gitti biri kaldı
Göz göze gelmedik hiç
Biletimi almıştım eksprese binmeden
Gece sırılsıklamdı üstümde”
***
Kitaplara gelince…
Ergani Haber gazetesinde daha önce, 7 Eylül 2007’de yazdığım 12 Eylül’ün Şair Ettiği Bir Hemşerimiz: İsa Tekin başlıklı bir yazımda, hem İsa Tekin’den ve hem de yazdığı Serçe Yüreğim kitabından söz etmiştim.
Bu yazı yayınlandıktan sonra, 21.09.2007 tarihinde İstanbul’da Komal Basım-Yayım-Dağıtım Şirketi’nde İsa’yla buluşup bolca sohbet ettik. Sohbet esnasında yayınlanmış Seslenen Yürektir ve Dicle’ye Atılan Karanfilim Ben şiir kitaplarını imzalayıp verdi. Ben, sadece bir tek kitabının olduğunu biliyordum, oysa üç kitabı varmış. Kendisini kutladım. Başarılarının devamını diledim.
Peş peşe kitaplar çıkaran hemşerilerimizi kutlanmayıp da, ne yapmalıyız?
İsa arkadaşım ellerine sağlık.
1. Seslenen Yürektir kitabı İstanbul’da Pêrî Yayınları tarafından Ağustos 2005’te yayınlanmış. Kitap 79 sayfa olup, içinde 57 şiir var.
Pêrî Yayınları’nın sahibi Ahmet Önal kitaba yazdığı Önsöz’de şunları yazmaktadır:
“Yaşamın en zor anlarını dahil her türünü birlikte renklendirmiş ve gülücüklerle neşelendirmeyi bildiğimiz İsa arkadaşım, tüm içtenliğini safi duygularla yürekten seslenmiş ve hayat kesitlerimizi bizimle/ sizinle paylaşmaya çalışmış.
Yaşadıklarımız; Serçin, Aslı, Şeval, Bıra ve tüm Kürt çocuklarına armağan ve ders olsun.”
Kitapta yer alan Bir Dimen! şiiri sanki bunu doğrular gibi, okuyalım:
“Çocuklarımız, çatık kaşlı yaşama öfkeli idik
Ama biz voltamızı gülücüklerle süsledik.
Kimisi kızardı bize; ‘bana gülüyorsun’ diye.
Ama biz umudumuza gülerdik
kararmasın diye.”
2. Dicle’ye Atılan Karanfilim Ben kitabı ise, yine İstanbul’da Pêrî Yayınları tarafından Ekim 2007’de yayınlanmış. Kitap 96 sayfa olup, içinde 53 şiir var.
Ferhat Sağnıç kitaba yazdığı Önsöz’de şunları yazmaktadır:
“Şairimiz İsa Tekin öylesine cesur ve yüreklice bir şiir kitabı yazmış ki aşk olsun.
Binlerce tanığı, binlerce mağduru olan şiirler bir bir dökülmüş kaleminden, yüreğinden.
Ve binlerce şiir dünyamıza tanıklı, mağdurlu, sanıklı şiirler İsa Tekin’in sayesinde. Teşekkürler ‘serçe yürek…’ “
Dicle’ye Atılan Karanfilim Ben kitabında yer alan bir şiirlerden bir bölümü buraya alıyorum:
“Vurulduk
Bir hançer vurur…
Bir kahpe kurşun…
Ezilmiş halkımın neferiydim.
Mağduruydum kavgamın!
Zülüm dizginsiz kusuyordu:
Vurulduk…
Kızıla bezenmişti Dicle:
Yenilmiştik…”
***
İsa Tekin’in kitaplarını bulup okumanızı öneririm.
23 Kasım 2007
Ergani Haber Gazetesi