Şairi bol ilçeyiz; bu, bizler için onur verici bir şey.
Bu hafta, Eyyüp Aras’ı sizlere tanıtmaya, şiirlerinden örnekler vermeye çalışacağım.
Eyyüp Aras; 1969 Ergani/Bagür’da doğdu. İlk öğrenimini Ergani Atatürk İlköğretim Okulu’nda tamamladı. Orta öğrenimini 1979-1980 döneminde Diyarbakır İmam Hatip Lisesi’nde okurken maddi imkânsızlıklar ve ailevî nedenlerden eğitimini yarıda keserek Ergani’ye döndü ve Ergani Ortaokulu’nda eğitimine devam etti. Buradan mezun olduktan sonra, Ergani Endüstri Meslek Lisesi’nde eğitimini tamamladı.
Lise dönemi ile sonraki yıllarda folklorla ilgilendi ve bir süre folklor eğitmenliği de yaptı. Askerlik nedeniyle, folklor eğitmenliği çalışmasına ara verdi ve folklora olan ilgi azalınca da bu mesleği bıraktı. Şu anda Diyarbakır’da bir kamu kurumunda çalışmaktadır. Evli olup, 4 çocuk babasıdır.
Genç şairimizle şahsen henüz tanışmıyoruz veya tanışmak daha kısmet olmadı ya da -kusuruma bakmasın- kendisini çıkartamadım. Neyse, inşallah tanışır; şiire, şiirin estetik ve içeriğine dair sohbetlerimiz olur: Gül ve bülbülden çok, Güllü’nün yoksulluğu ve yoksunluğundan nasıl kurtulacağını konuşuruz.
Bana göre, insanı insandan, insanlığı doğadan, bireyi toplumdan, kenti ülkeden, zihinsel etkinliği fiziksel etkinlikten, aklı duygudan ve kuşakları kuşaklardan ayıran büyük uçurumların aşılması niçin, kıtlık dünyasında süren yaşam ve maddi güvenlik arayışının sona ermesi özgürlüğün ve eksiksiz bir insan yaşamının ön koşulu olarak görülmesiyle mümkündür. “Önce insanların karnı doymalı, sonra ahlaklı olmaları istenmeli”. Yoksa Balzac’ın dediği gibi; “Yoksulluğun hüküm sürdüğü yerde ne utanma kalır, ne suç, ne namus, ne de ruh”. Hz. Muhammed; “az kaldı yoksulluk küfür oluyordu” diyor, acaba neden? Hiç düşündük mü?
Eyyüp Aras, güle ve aşka dair şiirler yazmaktadır. Şiirlerinin çoğu dünya halinden uzak, daha çok fizikötesi ile alakalı olsa dahi, şiir yazmak gönül işi ve güzel bir eylemdir derim. Ben, şiiri severim, kendim de zaman zaman yazarım. Şiir, yazılırken arı kuşunun tüylerindeki renk uyumu gibi sözcükler bir uyum içinde; okumada ise, marisini görmüş erkek kekliğin ötüşündeki sesin ahenginde olmalı. İçerik olarak da, yazanın iç dünyasını, duygu halini yansıtmalı; soyut sözcüklerden çok somut sözcükler tercih edilmeli: Hayata dair olmalı. Ben, Eyüp kardeşimin güzel şiirlere imza atacağına inanıyor, en içten duygularla kendisini kutluyorum. Ve ileride şiirlerini kitaplaştırarak biz Erganililerin kültürel yaşamına renk katacağı günleri de sabırsızlıkla bekliyorum.
Eyüp Aras’ın şiirlerinden seçtiğim Sevda Çiçeği ve Unutmadım’ı birlikte okuyalım ve okurken güzel düşler kuralım. Ne dersiniz?
SEVDA ÇİÇEĞİ
Dayanmaz yüreğim sensizliğe
Her geçen gün bir azap bana
Yanan gönül bahçeme
Bir yudum su döksene
Seni sevmeyi çok görme bana
Hasretindeyim inan bana
Bir haber ver Allah aşkına
Düşürme bizi yalnızlık ağına
Unutma ki bu sevda seni de yakar
Gülen yüzlere nefreti çakar
İçten içe bitirir heder eder
Hem seni hem de beni
Aşk acısı derler buna güzelim
Aldanmayasın kimsenin riyasına
Hele de şu dünyanın hülyasına
Dalmayasın sakın bir tanem
Ne olursun düşün bir kere
Baharda yeşeren fidan misali
Dallanıp budaklanacak bu sevgi seli
Koparma, kök salacak aşkın temeline
Neler neler çektik bu sevda için
Bazen sevindik gün oldu ağladık
Ayrılığa hançer saplandı dayandık
Birlikte katlandık ama yıkılmadık
Sanma ki senden vazgeçeceğim
Bin ömür de olsa bekleyeceğim
Her daim senle var seninle öleceğim
Güzel gözlü tatlı sevda çiçeğim
UNUTMADIM
Bir demet gül yolladım sana
İçinde sevgi ve aşk kokan
Yaprağında hasret
Özünde sevda yatan
Bir sen vardın bahar akşamlarında
Bir ben, uslanmaz gecelerin sabahında
Yürürken elele ıslak kaldırım taşlarında
Güzel gözlerin baktığı sevgi durağında
Unutmadım biliyor musun
“Seni seviyorum” deyişini
Hala kulaklarımda çınlıyor inan
O sevgi kokan masum titrek sesini
Not: Şairimize ilgili bilgiler http://ergani.gen.tr sitesinden alınmıştır.
18 Nisan 2008 tarihinde http://ergani.gen.tr sitesinde,
27 Mayıs 2008 tarihli Yeni Yurt gazetesinde yayımlandı.