Yazının öncesi:
Bir Mezuniyet Tezi: Ergani İlçesinin Monografisi
Ergani İlçesi Monografisi-2
Dönemin siyasi iktidarı tarafından Köy Enstitüleri kapatılınca, Dicle Köy Enstitüsü de öğretmen okuluna dönüştürüldü. Ben enstitü zamanını görmedim, ama Dicle İlk Öğretmen Okulu’nun güzel olduğu dönemleri gördüm. 1970’lı yılların başında kardeşim Miktat okulda yatılı olarak okurken ve 70’li yılların sonunda da okulda Mahmut Aktop’un Müdür, Ali Haydar Üzülmez’in Başyardımcı, Hüsnü Güzel (1944-2014)’in Eğitim Şefi, Halil Yıldan’ın Atölye Şefi, Fethi Aydın ve Abdullah Aşıkoğlu’nun öğrenci işlerinden sorumlu oldukları zamanlar okula sık sık giderdim. Okul, bir zamanlar eğitim kalitesinin yanında okula ait arazide gerçekleştirdiği tarım, hayvancılık, arıcılık, ipekböcekçiliği, tavukçulukta da çok ileriydi, örnek bir kurumdu. Kasabamıza birçok yönden katkısı olurdu. Yatılı öğrenciler sabah kahvaltısında okulun süt ve yumurtalarıyla kahvaltı ederlerdi. Ayrıca tiyatro ve sinema salonları, kütüphanesi, spor salonları ve yüzme havuzu, tamir atölyesi, marangoz ve mobilya atölyesi harikaydı, dörtdörtlüktü. Şimdi bunların hiçbirisi yok. Her şeyde olduğu gibi bu kurumada sahip çıkılmadı, enstitü döneminden kalan güzelim tarihi taş binalarının çoğu bugün bildiğim kadarıyla atıl durumda. Yazık. Bakmasını bilirsek fotoğraflar her şeyi çok güzel anlatıyor…
Kaynak: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Kütüphanesi, Yerel Yer Numarası: 04264
Yazının devamı: Ergani İlçesi Monografisi-4
27 Kasım 2020 tarihinde:
https://www.erganihaber.net/haber/8118/ergani-ilcesinin-monografisi-3.html de yayımlandı.