Müslüm Üzülmez, Kendi Yayını, Kasım, 1991, İstanbul, 142 sayfa.
(1.Baskı: 1991, 2.Baskı: 1994)
SUNUŞ
Hazırlanan bu kitapta katı (kömür), sıvı (fuel-oil) ve gaz (doğalgaz) yakıtlarıyla çalışan ısıtma tesislerini kullanacak olanlara gerekli bilgiler sunulmaya çalışılmıştır.
Doğal gazın önümüzdeki yıllar İstanbul’da ilk kez kullanılmaya başlanacak olması, şimdiye kadar düzenlenen ateşçi, kaloriferci kurslarında doğal gaz hakkında kursiyerlere bilgi verilmeyişi, ateşçi ve kalorifercilerin bu konuda yeterli bilgi ve tecrübeye sahip olmamaları nedenlerinden ötürü kitapta, doğalgaz ve doğalgaz yakma sistemleri, mümkün olduğunca bütün yönleriyle tanıtılmak istenmiştir. Ayrıca çalıştığım işin gereği çoğunluğun mevzuat hakkında yeterli bilgiye sahip olmadıklarına tanık olduğum için mevzuatı da kitaba alarak yasal yönden ateşçi ve kalorifercilerin uymaları gereken yükümlülükleri belirtmeye çalıştım.
Bu kitap, ateşçi-kaloriferci kurslarına katılacak olanlara ve kazan dairelerinde bugün bu işi fiilen yapanlara az da olsa yardımcı olursa, bir çevreci ve kurs öğretmeni olarak mutluluk duyarım.
Kurs öğretmeni olarak görevlendirildiğim için İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı’na, Çevre Koruma ve Kontrol Müdürlüğü’ne, kurs süresince bana her konuda yardımcı olan Zeytinburnu Halk Eğitimi Merkezi Müdürlüğü’ne; ayrıca beni kurs öğretmeni olarak öneren, bu kitabın yazılması ve basılması için teşvik eden sayın müdürüm Ethem Ruhi Öneş’e ayrı ayrı teşekkür eder, tüm kursiyerlere başarı ve mutluluklar dilerim.
25 Kasım 1991
Müslüm Üzülmez
Kurs Öğretmeni
İKİNCİ BASKIYA GİRERKEN
Katı (kömür), sıvı (fuel-oil) ve gaz (doğalgaz) yakıtlarıyla çalışan ısıtma amaçlı yakma tesislerinde Kalorifer Ateşçisi olan veya olmak isteyenlerin bilinçlenmesini amaçlayan bu kitabın, birinci baskısında azda olsa gerekli katkıyı sağladığı inancındayım. Çevre bilincinin gelişmesi, İstanbul’da hava kirliliğinin her gün tartışılır olması, ateşçi ve kalorifercilerin eğitim düzeylerinin çok düşük olduğu gibi nedenlerle, örneğinde tek olan bu kitabın daha geniş, daha yaygın bir şekilde dağıtılması gerektiği ve beklenen ilgiyi göreceğine inanmaktayım.
MEB Çıraklık ve Yaygın Eğitim Genel Müdürlüğü’ne bağlı Halk Eğitim Merkezi Müdürlükleri “Kalorifer Ateşçi Kursları”nı düzenlemektedirler. Kurslarda başarılı olanlara “Yetkili Kalorifer Ateşçi Belgesi” verilmektedir. Bugün İstanbul’un hemen hemen tüm ilçelerinde Halk Eğitim Merkezi Müdürlükleri olmasına karşın çoğunda bu kursların açıldığı ve geniş bir kursiyer katılımının sağlandığı söylenemez. 1980 Genel Nüfus Sayımına göre İstanbul’da 360.678 ev, 617.326 apartman, 84.944 gecekondu, 938 çadır ve baraka olmak üzere 1.063.886 oturma yeri bulunmaktadır. Yine DİE 1984 yılı verilerine göre İstanbul’da 455.348 konut, 51.127 işyeri, 3.264 resmi bina, 1.312 diğerleri olmak üzere toplam 510.979 bina bulunmaktadır. Günümüzde bu sayısal değerler hemen hemen 2 katına çıkmıştır. Bunların içerisinde kaç binada kalorifer tesisatının olduğu hakkında elimizde bilgi bulunmamakta, ama yukarıdaki rakamlar sorunun ne kadar önemli olduğunu ortaya koymaktadır. Zaman içinde kaloriferli binaların tümündeki yakıcıları eğitmek gerekmektedir.
İstanbul’a yeni yeni giren doğalgaz ve İl Mahalli Çevre Kurulu Kararı ile 01.07.1993 tarihinde yürürlüğe giren katı yakıtlara ilişkin getirilen yasaklar ve kriterlere hem apartman ve tesis yöneticilerince, hem ateşçi-kalorifercilerce ve hem de kontrol makamlarınca azami dikkat gereklidir. En az kirletici yakıt bile uygun teknik yöntemlerle yakılmazsa, tekniğine uygun yakılan çok kirletici yakıttan daha tehlikeli olabilir.
Standartlara uygun yakma teknikleri ve ateşçi-kalorifercilerin eğitimi konularına büyük önem veren ve bu kitabın 2. baskısının telif hakkını satın alan Genç Maden İşletmecileri Derneği’ne, dernek yönetici ve çalışanları ile tüm kalorifer ateşçi kursiyerlerine başarılar dilerim.
28 Kasım 1993
Müslüm Üzülmez
Kimya Mühendisi
GEMAD-GENÇ MADEN İŞLETMECİLERİ DERNEĞİ
Derneğimiz, İstanbul ili sınırları içerisinde başta maden kömürü olmak üzere, kuvars kumu ve kil üretimi yapan maden işletmecileri tarafından 1990 yılında kurulmuştur.
Ayrıca üye firmalar İstanbul dışındaki sahalarda da krom’dan manyezit’e kadar çok çeşitli madenlerin üretimini gerçekleştirmektedirler.
İstanbul ili sınırları içerisindeki maden kömürü üretimi, kentin büyüklüğünün doğal sonucu olan enerji gereksinimi sebebiyle çok büyük önem arzetmektedir. 1950’li yıllardan beri süregelen üretim, bu büyük kentin enerji problemine en çok kış şartlarında dahi çözüm getirmiştir. 1973 yılında yaşanan petrol krizi sonucunda yerli enerji kaynaklarının önemi anlaşılmış, gaz yağı sobaları yerini kömürlü sobalara, fuel-oil’li kalorifer kazanları yerini kömürlü kazanlara bırakmıştır.
Çığ gibi büyüyen bir megapol’ün yakınında böylesi bir enerji kaynağı bulunmasının ne büyük bir şans olduğu açıktır. Navlun maliyetinin yüksek olması nedeniyle, İstanbul dışından gelecek kömürlerin halka maliyetinin çok yüksek olması kaçınılmazdır. Yıllardan beri süren üretim ve küçük bir navlun ödemesi ile İstanbul’un enerji gereksinimine çözüm bulunmuş, böylece bir kamu görevi üstlenilmiştir.
Maden işletmeciliği çok büyük özveri ve mücadele gerektiren bir uğraştır. Bölgede, 50’li yıllardan bugüne dek yürütülen madencilik faaliyetlerinden, milli ekonomiye kazandırılan değerlerin yanında, yöre halkı da madenciliğin getirdiği bu hareketlilikten büyük ölçüde ekonomik ve sosyal fayda sağlamıştır. Ne yazık ki madencilik faaliyetlerini yönlendiren yasal düzenlemelerin birbiri ile çelişkileri, yeterli kadro ve kontrol mekanizmalarının oluşturulmamış olması, günübirlik kararlar ve bazen de yasal olmayan tasarruflarla yönetme eğilimleri, sahip çıkılması gereken madenciliği menfi etkilemektedir. Bütün bu olumsuzluklara rağmen, yöre madencileri, İstanbul kentinin yakacak ihtiyacını yıllardır alternatifsiz karşılamaya devam etmektedir.
İstanbul bölgesinde üretilen kömürlerin %80’inin analiz değerleri, ortalamaları şöyle verilebilir:
Rutubet…………….: %10-18 (havada kuru)
Kül……………………: %9-12
Yanar kükürt……: %0,5-1,5 max.
Kalorifik değer…: 3800-4500 kcal./kg. (havada kuru)
Bu değerler İl Mahalli Çevre Kurulu’nun 31.3.1993 tarih ve 3 sayılı kararında istenen standartlara uygundur.
İstanbul bölgesinde madencilik faaliyetleri ile yılda teshinde kullanılabilir nitelikte 4-4,5 milyon ton kömür üretilmekte, buna karşın 100 milyon m 3 civarında hafriyat yapılmaktadır.
Bu madencilik faaliyetleri ile bölgede 500 iş makinası, 1600 kamyon ile direkt ve dolaylı olarak 50.000 kişiye iş alanı açılmıştır. Ülkeye kazandırılan katma değer yıllık 1,5 trilyon TL civarındadır. Günümüzde bir kişinin istihdamı için kamu ve özel kesimin 800 milyon TL’lik bir yatırım yapması gerekmektedir. Ayrıca, bu miktarda kömürün ithal edilmesi halinde yaklaşık 5 trilyon TL karşılığında döviz kaybı olacaktır. Bu rakamlar yapılan işin sosyal ve ekonomik faydasının ne boyutta olduğunun çok çarpıcı göstergesidir.
İstanbul’da kömür üretimi yapılan bölgenin jeolojik, morfolojik ve teknolojik yapısı; açık işletmecilik metodunu mecbur kılmıştır. (Önceki yıllarda yer altı işletmeciliği denenmiş ancak başarı ve ekonomiklik sağlanamamıştır.)
Arazinin jeolojik yapısının getirdiği zorunluluklarla birlikte, tüm dünyada madenciliğin büyüklüğü ve ekonomikliği ve de teknolojideki gelişmelere paralel olarak açık işletme metodu, yer altı metoduna tercih edilmektedir.
Bölgemizde de zorunluluklardan doğan bu üretim seviyesine ulaşılabilmesi için açık işletme metodu uygulanması şarttır.
Açık işletme uygulamalarında, yer altı zenginlikleri insanlığın hizmetine sunulurken, başlangıçta topografyanın değişmesi zorunludur. Ancak, bütün dünyada özellikle de gelişmiş ülkelerde olduğu gibi madencilik çalışmalarıyla bozulan arazinin son kullanım şeklinin tespit edilmesiyle, arzulanan amaca uygun düzenleme yapılarak, suni göller, koruluklar, rekreasyon alanları oluşturulması ve yeniden insanlığın hizmetine sunulması, hatta eskisinden de güzel ve kullanışlı hale getirilmesi mümkündür. Ve bölgemizde de bu anlamda uygulamalara başlanmıştır. Bölgemiz madencileri böyle bir metropolün hayati önemdeki enerji gereksinimini karşılarken, zorunlu olarak değişen çevrenin yeniden insanlığa kazandırılması gerektiğinin bilincindedir. Bu inançla ülkemizde ilk, ciddi madencilik sonrası arazi rehabilitasyon çalışması yine bölgemizde başlamıştır. Üç yıldır sürdürülen bu çalışmalarla yaklaşık olarak 1.100 hektarlık alan düzeltilerek 3 milyon 100 bin yapraklı ve 650 bin ibreli fidan olmak üzere toplam 3.750 bin fidan dikilerek ağaçlandırılması sağlanmıştır.
İstanbul civarındaki Maden İşletmecilerinin faaliyetleri büyük çoğunlukla ormanlık alan içerisinde kalmaktadır. Genellikle bozuk, baltalık ve makilik cinsindeki ormanlar, kömür üretimi sayesinde yok olmamakta, aksine korunmaktadır. Zira kömür üretimi yapılmaması halinde kentin yakacak ihtiyacının büyük kısmının odunla karşılanacak olması, bu ormanların çok kısa zamanda tükenmesi anlamını taşımaktadır. Bir hektar sahadan yaklaşık 30 bin ton kömür üretilmektedir. Aynı alandan bu tür verimsiz ormanlardan ancak 180-210 ton yakacak odun çıkarılabilmektedir.
Yine madencilik faaliyeti esnasında oluşan, derin büyük çukurluluklar muhafaza edilerek, suni çökertme göletleri olarak yeniden tesis edilmekte ve bu sayede hafif materyallerin erozyonla taşınması önlenmektedir. Bu göller sukıyısı rekreasyon alanları olarak düzenlenmekte ve suni balıkçılık yapılmaktadır. Şu anda tesis edilen 50 dönüm büyüklüğündeki iki gölde ortalama 1 kg büyüklüğünde 500 bin adet aynalı sazan üretilmiştir. Kısa bir süre sonra bu göller sportif balıkçılığa açılacaktır. Ağaçlandırma çalışmalarının sürdürüldüğü bu havzada 20 adet gölet tesisi planlanmıştır. Aynı zamanda bu göletlerde yayın, kerevit gibi su ürünlerinin de üretilmesi düşünülmektedir.
Bu yoldaki çalışmalar kesintisiz sürdürülmekte olup, madencilik faaliyetleri sonucunda açılan alanlar rehabilite edilerek yeniden kullanıma açılacaktır. Yakın gelecekte İstanbul’un soluk alacağı mekânlar yaratmaktan duyacağımız kıvancın heyecanını taşımaktayız.
Ayrıca şehirlerin hava kirliliğinde katı, sıvı ve gaz yakacakların önemli bir rolü olduğu herkesçe bilinmektedir.
Genel olarak çevre kirliliği ve bağlı olarakta hava kirliliğine çarpık kentleşme, düzensiz yerleşim, aşırı trafik yükü, çok katlı binalarla hava koridorlarının kesilmesi, sanayiinin kent içinde kalması ve kontrol edilememesi, çöp alanlarındaki emisyonların kontrol dışı kalması, merkezi yakma sistemlerinin olmayışı, binalarda ısı izolasyonunun dikkat edilmemesi, ve en önemlisi de standart dışı yakma sistemlerinde (kalorifer ve sobalar) her türlü yakıtın yakılması, halkın konulan kurallara uymaması, yasak edilmesine karşın petrokok, yanık yağ, pet şişe, yüksek kükürtlü fuel-oil (6 No’lu) ve İl Mahalli Çevre Kurulu’nun 31.3.1993 tarih ve 3 sayılı kararı dışında kalan ve menşe belgesine sahip olmayan standart dışı kömürlerin yakılması gibi çok önemli konulara üretici ve tüketicilerin tam anlamıyla uymaması ve kontrollerinde yeterince yapılmamış olması sayılır.
İstanbul bölgesi kömürlerin %80’lik kısmı İl Mahalli Çevre Kurulu kararlarında aranan standartlara uygundur. Belirlenen kurallar içinde mutlaka MENŞE BELGESİNE dayalı olarak satılmaktadır.
Hava kirliliğini önlemek ve halkın bilinçlenmesini sağlamak amacıyla, GEMAD, İl Hıfzısıhha Kurumu’nca hava ölçümleri yapılan aletlerden aynı teknik ve aynı kalibrasyonda 20 adet ölçüm cihazı yaptırmış ve her gün 20 ayrı merkezde ölçüm yapılmaktadır. Bu değerleri de gerektiğinde basın yoluyla kamuoyuna duyuracaktır. Ayrıca, derneğimiz üyelerinden MİL-TEN grubu, anında ölçüm yapan gezici bir hava ölçüm cihazı ithal ederek, ölçümler yapılmak üzere devreye sokmuştur.
Enerjisiz bir yaşam düşünülemez. Ne yazık ki enerji üretiminde de, tüketiminde de çevre kirlenmesi kaçınılmazdır. Ancak aslolan, enerjinin üretiminde ve tüketiminde doğru seçimler yaparak optimum faydayı sağlamak ve çevreyi de mümkün olduğunca az kirletmektir. Bu da toplumun bilinçlenmesi ile mümkündür.
Enerji temininde önceliklerin yerli kaynaklara verilmesi, hiç şüphesiz ülkemiz ve halkımız yararına olacak bir tercihtir.
Ülkemizde ısınma amaçlı olarak kullanılacak yeterli kömür rezervi ve üretim vardır. Bu kömürler gerçekçi bir yaklaşımla incelendiğinde milyonlarca döviz ödenerek ithal edilen kömürlere eşdeğer niteliktedirler. Özellikle İstanbul, Soma ve Tunçbilek bölgesi kömürleri ısınma amaçlı kullanılabilecek en yüksek kalitelere sahip kömürlerdir.
Ayrıca yerli kömürler, fiyatı ve temini açısından da ithal kömüre karşı çok büyük avantaja sahiptir. Şöyle ki: Eğer yerli kömür, ithal kömür karıştırılması yapılırsa, kuru bazda yerli kömürlerin ortalama kalorifik değeri, 5000-5500 kcal/kg., ithal kömürlerin ki ise yine kuru bazda 6000-6500 kcal/kg’dır.
Buna karşılık, yerli kömürün tüketici maliyeti 43 $, ithal kömürün maliyeti ise asgari 95 $ dır. Kalori bazında yapılan mukayesede 1 kalori için tüketici yerli kömüre 43:5000=0,0086 $, ithal kömüre ise 95:6000=0,0158 $ öder. Bu da yerli kömürlerin, ithal kömüre göre kalori başına yüzde yüze yakın ucuz olduğunun somut bir örneğidir. Halkımız tercihini bu değerlendirmeye göre de yapmak zorundadır.
Derneğimiz, yayın organı olan Maden Dergisi’nde, toplumu enerji kullanımında tasarrufa yönlendirme, çevreyi koruma ve doğruları bulmaya yöneltme gayretlerinin yanında, enerji kullanımında dikkat edilecek hususları, tüketici ve kullanıcıyı çok iyi bilinçlendirecek olan, bu yayını desteklemekle üzerine düşen kamu görevini de yerine getirdiği inancındadır.
Saygılarımızla.
GEMAD
Yönetim Kurulu Başkanı
Cemil ÖKTEN
İÇİNDEKİLER
Ateşçi-Kaloriferci Kurslarının Amacı
Sunuş
BİRİNCİ BÖLÜM
Hava Kirliliği, Bazı Kavram ve Tanımlar, Isıtma Tesisleriyle İlgili Genel Bilgiler
I. Hava Kirliliği İle İlgili Kısa Bilgiler
I.1. Hava kirliliği ve nedenleri
I.2. Hava kirliliğinin etkileri
I.3 Hava kirliliğinin önlenmesi için getirilen önlemler
I.4. Hava kirliliği ile ilgili mevzuat
I.5. Dikkat: Ateşçi ve yöneticilerin mevzuat gereği uymaları gereken hususlar
II. Ateşçinin Bilmesi Gereken Bazı Kavram ve Tanımlar
II.1. Yakıt
II.2. Isı
II.3. Yanma
II.4. Sıcaklık
II.5. Kalori
II.6. Isıl değer
II.7. Kalorifer
II.8. Kaloriferci
II.9. Tesis (tesisat)
III. Isınma Tesisleriyle İlgili Genel Bilgiler
III.1. Isınmaya neden ihtiyaç duyulur
III.2. Isıtma tesisleri
III.2.a. Sıcak sulu ısıtma tesisleri
III.2.b. Buharlı ısıtma tesisleri
III.3. Isıtma tesisinin başlıca parçaları
III.3.a. Kazan ve çeşitleri
III.3.b. Kazanın bölüm ve parçaları
III.3.c. Kazanın kontrol ve emniyet cihazları
III.4. Kazanların temizlenmesi
III.4.a. Dökme demir dilimli kazanların temizlenmesi
III.4.b. Yarım silindirik ve silindirik kazanların temizlenmesi
III.4.c. Yüksek verimli kazanların temizlenmesi
III.5. Kazana su verilmesi
III.5.a. Sıcak sulu kazana su verilmesi
III.5.b. Buharlı kazana su verilmesi
III.6. Dış hava sıcaklığına göre kazan suyu sıcaklığının ayarlanması
III.7. Kazan patlamaları
III.8. Bacanın görevi-baca çekişi ve temizliği
III.9. Kazan dairesinde kullanılan araç gereçler
III.10. Kazan dairesinde yapılması gereken bazı önemli hususlar
III.11. Kazanlar ve bir değerlendirme
III.12. Dikkat: Kazan dairesinde ateşçinin uyması gereken sağlık ve güvenlik kuralları
İKİNCİ BÖLÜM
Kömürle Çalışan Isıtma Tesislerinin İşletilmesi ve Bakımı
I. Katı Yakıtlardan Olan Kömür Hakkında Genel Bilgiler
I.1. Kömür nedir? Özellikleri ve çeşitleri
I.2. Kömürün işlenmesi
I.3. Kömürün depolanması (stoklanması)
I.4. Kömürün depoda kendiliğinden tutuşması
I.5. Kömürün yakılması
I.6. Kömür yakma sistemleri
II. Ateşçi Takımları
III. Kömür Kazanının Yakılması
III.1. Çelik alev-duman borulu kazanlarda yakma işlemleri
III.1.a. Kazanın yakılması
III.1.b. Kazanın günlük yakışı
III.1.c. Kazanın beslenmesi
III.1.d. Kazan ateşinin düzenlenmesi (ocağa süngü vurulması)
III.1.e. Kazanın uyutulması (bastırılması)
III.1.f. Kazanın uyandırılması
III.2. Sekonder havalı dökme demir dilimli kazanlarda yakma işlemleri
III.2.a. Kazanın yakılması
III.2.b. Kazanın beslenmesi
III.2.c. Kazanın uyutulması
III.2.d. Kazanın uyandırılması
IV. Bakım
IV.a. Isıtma tesisinin bakımı
IV.b. Kazan dairesi, baca ve gaz kanallarının bakımı
IV.c. Kazanın bakımı
V. Kömür Kazanını Yakma Talimatı
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Sıvı Yakıtla Çalışan Isıtma Tesislerinin İşletilmesi ve Bakımı
I. Sıvı Yakıtla İlgili Genel Bilgiler
I.1. Sıvı yakıt nedir?
I.2. Ham petrol nedir
I.3. Akıcılık nedir, viskozite nedir?
I.4. Alev alma sıcaklığı (flaş boy) nedir?
I.5. Yanma sıcaklığı veya yanma noktası nedir?
I.6. Parlama sıcaklığı veya kendi kendine tutuşma sıcaklığı nedir?
II. Isıtma Tesislerinde Kullanılan Sıvı Yakıtlar
III. Sıvı Yakıt Yakma Tesisatının Başlıca Parçaları
III.1. Ana yakıt deposu (tankı)
III.2. Gönüllü yakıt deposu (tankı)
III.3. Yakıt pompası
III.4. Yakıt filtresi
III.5. Termostatik ayar vanası
III.6. Kontrol cihazları
III.7. Yanma odası ve yanma hücresi
III.8. Kumanda tablosu (panosu)
III.9. Brülör (yakıcı)
III.9.a. Brülör çeşitleri ve basınçlı püskürtmeli brülörler
III.9.b. Basınçlı püskürtmeli brülörün parçaları
III.9.c. Brülör kapasitesi
III.9.d. Brülörün çalışma prensibi
III.9.e. Brülörün bazı arızaları ve bu arızaların giderilmesi
III.9.f. Brülörlü ısıtma tesisatının çalışma ve bakım talimatı
III.9.h. Fuel-oil brülörlerinin çalışma ve bakım talimatı
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Doğalgazla Çalışan Isıtma Tesislerinin İşletilmesi ve Bakımı
I. Doğalgaz Nedir?
II. Doğalgaz İle İlgili Kavram ve Tanımlar
II. a. Tesisatla ilgili kavram ve tanımlar
II. b. Gazla ilgili kavramlar
III. Doğalgaz Kontrol ve Emniyet Cihazları
III.1. Hava besleme kontrol sistemleri
III.2. Gaz besleme kontrol sistemleri
III.3. Alev kontrolü
III.4. Isı kontrolü
IV. Doğalgazın Üstünlükleri
V. Doğalgazın Sakıncaları
VI. Doğalgazın Konutlarda Kullanımı
VII. Kazan Dönüşümleri
VIII. Doğalgazın Emniyet Açısından Bazı Özellikleri
IX. Doğalgazlı Kalorifer Dairelerinde Gerekli Şartlar
X. Doğalgaz Brülörleri (Yakıcıları)
X.A. Doğalgaz Brülörü Seçiminde Dikkat Edilecek Hususlar
X.B. Doğalgaz Brülörü Ana Elamanları ve Aksesuarları
X.C. Doğalgaz Brülörlerinin Çalışma Özellikleri
X.D. Doğalgaz Brülörlerinin Çalışma Prensipleri
XI. Dökme Dilimli Doğalgaz Yakıtlı Kazanların Kontrol, Bakım ve Temizlenmesi
XII. Kazanların Dönüşümü
XIII. Doğalgaz Kazanları ve Kazan Daireleri Genel Bakım ve Güvenlik Kuralları
BEŞİNCİ BÖLÜM
Kalorifer, Kaloriferci, Kapıcı, Kazan, Kazan Dairesi ve Mevzuat
I. İmar Kanunu
II. İstanbul İmar Yönetmeliği ve Tadili
III. İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Tüzüğü
IV. İş Kanunu
V. İstanbul Belediye Teknik Talimatı
VI. İstanbul Belediye Zabıta Talimatnamesi
ALTINCI BÖLÜM
Yardımcı Bilgiler
1. Genel İş Güvenlik Talimatı
2. İtfaiye Yangın Emniyet Talimatı
3. Önemli Telefonlar
4. Kaynakça