Araştırmacı yazar, şair, mühendis Müslüm Üzülmez(1), 5 Kasım 1950’de; üç kız, beş erkek kardeşin en büyüğü olarak Ergani Üçevler’de dünyaya gelir. Babası Cuma Üzülmez, annesi, Havva Üzülmez’dir. Çocukluğu Saray mahallesinde geçer. İlkokulu İnkılâp İlkokulu’nda, ortaokulu Ergani Ortaokulu’nda, liseyi Ergani Lisesi’nde okur. 1971–1972
Ali Güzel Ortaöğretim 10.sınıflarda okutulmak üzere Milli Eğitim Bakanlığınca hazırlanan (veya onay verilen) tarih kitabında Süryani’lere ilişkin düşmanlaştırıcı, rencide edici ifadeler üzerine, Süryani Cemaati dinî ve toplumsal önderlerinin -maalesef büyük medyada fazlaca yer verilmeyen- haklı sitemlerini içeren açıklamaları nedeniyle, marazî tarih modeli
Ortaöğretim 10. sınıflarda okutulmak üzere Milli Eğitim Bakanlığınca hazırlanan (veya onay verilen) tarih kitabında Süryani’lere ilişkin düşmanlaştırıcı, rencide edici ifadeler üzerine, Süryani Cemaati dinî ve toplumsal önderlerinin -maalesef büyük medyada fazlaca yer verilmeyen- haklı sitemlerini içeren açıklamaları nedeniyle, marazî tarih modeli bir
M. Şehmus Güzel «Uçurumu sevenlerin kanatları olmalıdır.» Nietzsche Müslüm Üzülmez 1950’de Ergani’de doğdu. Hemşerimdir. Hatta neredeyse akrabamdır. Benden iki veya üç yaş küçük kardeşlerimle arkadaştır. Aynı yollarda yürümüş, şirin, sakin, görmüş ve geçirmiş, bilge kasabamızın tozlu küçelerinden geçmişiz. Ayrı zaman dilimlerinde belki
M. Şehmus Güzel Zaman zaman Ergani şanslı kasabalarımızdan biri, Erganililer de şanslı insanlar olmalı diye düşünüyorum: Geçmiş ama o kadar da geçmiş olmayan yıllarda Fevzi Karadeniz’in değişik kitapları, örneğin Eski Zamanlar (Pencere Yayınları, İstanbul, 2001), birkaç yıl önce Şeref Yıldız’ın bütün bir
M. Şehmus Güzel Makam Dağı, Ergani’nin hemen kuzeyindedir. Diyarbakır’ın bu şirin kasabası Makam’ın eteklerinden Hilar’a doğru yayılır: Dağ’dan ovaya. Dağ’dan nehire. Makam Dağı kadim bir nöbetci gibi gece gündüz bekler: Kasaba geçmişinden kopmasın dercesine. Makam Dağı Erganililerin ortak paydasıdır. Ermeniler bilir. Kürtler
Toplumsal uyanışımızın tarihini bilmek, dahası bu tarihi oluşturmak için geçmişte yaşananların bir bütün olarak kayıt altına alınması, tarihin arşivine kalıcı olarak girmesiyle mümkündür. Toplumsal belleğin oluşumu ve kalıcılığı ancak böyle sağlanır. Ergani toplumsal uyanışın ilk yaşandığı yerlerden biridir. Toplumsal uyanışımıza dair elinde
Aşık İhsanî 21 Nisan 2009’da aramızdan ayrıldı. Bizi bırakıp gideli bir yıl oldu. Ölüm yıldönümünde bu yiğit devrimci ozanımızı anmak ve elime yeni geçen, ama şimdiye kadar hiçbir yerde yayınlanmamış bir fotoğrafını gün yüzüne çıkartmanın sevincini paylaşmak istiyorum. Yaşam öyküsünü uzun uzun
M. Şehmus Güzel 1965 yaz dinlencesindeyiz. Ergani’de. Bir yıl öncesinde İstanbul ve Ankara’daki değişik fakültelerin giriş sınavını kazanmış ve ilk ders yılını idrak etmiş «Ergani’nin medar-iftiharı» biz gençler, yani Şeref Yıldız, Zeki Sezer, Zülküf Güneli ve bendeniz kulunuz, dinlence vesilesiyle biraraya gelmenin
“Hani güneşin sarı örtüsüneMavi örtümüzü serecektikHani bach’ın kanatlarını alıpBeyaz bulutların kervanına katılacaktıkHani herkese ekmek herkese umutHerkese neşe herkese sevgi dağıtacaktık.”(1) Türkiye Komünist Partisi (TKP) Merkez Komitesi Politik Büro üyesi Aram Pehlivanyan (Ahmet Saydan) rüyalarının gerçekleşmemesi karşısında hüzünlenip sitemini böyle dile getirmiş. Doğru.