delikanlılık çağımdaay gecenin koynunda uyurkentenim teninde yanardı;ışıktan ürperirdi ter damlaları.haz doruklara ulaştığındamutluluğun sarhoşluğunu yaşardık,mevsim değişti, açmıyor artık gül.şimdi ayın altında hatıralardayım:bilinen dünyadan bilinmez dünyayayolculuğa doğru sona yaklaşırken olsa bilegüzeldir; ay ışığındagül bahçesinin efsunlu kokusunu koklayarakateşli yaprakların açış noktasınınistekli tatlı yumuşaklığın derinliğinde, kısa