Bu hafta bir şiiri takdim ettikten sonra, iki kitaptan söz etmek istiyorum. Şiir, genç şairlerimizden Eşref Üzülmez’e ait. Ben ve Eşref aynı soyadını taşırız: Dedelerimiz amca çocukları olur. Günümüzdeki yaygın söyleniş biçimiyle yani kuzeniz. Ama kuzen sözcüğü bana biraz soğuk geldiği ve
“Diyarbakırlı ya da Doğulu olmak bambaşka bir şeydi. Bizim için Doğu bir toprak parçası ve coğrafi bir yer olmanın çok ötesinde; geri kalmışlık, cahillik, yoksulluk, jandarma dipçiği, ağa baskısı ve bir başkaldırıydı” diyor, Müslüm Üzülmez, ‘Çayönü’nden Ergani’ye, Uzun bir yürüyüş’ü anlattığı kitabında.
1 min read