Vazgeçmez huylu huyundan. Emekli olalı neredeyse on yıl oldu, ama yine de her sabah saat 7’de kalkar ve pencereden, olmadı balkondan etrafı seyrederim. O gün, Ağustos sıcağı hakkını verircesine iyice bastırdığından, gece doğru dürüst uyuyamadan erkenden uyandım. Balkona çıkıp denizden esen gönül
“Elim boş,Ayağım pusu.Bir ben bileceğim oysaNe afat sevdim.Bir de ağzı var dili yokDiyarbekir Kalesi…”-Ahmed Arif Yakın dönemde Diyarbakırlı bazı İslamcı akademisyen ve yazarların Diyarbakır’a dair hazırlamış oldukları kitaplardan bazılarını meraktan, bazılarını bir şeyler öğrenme isteğinden, birini de imzalanıp adıma gönderildiği için inceledim.
okuma süresi: 8 dk.
21 Nisan, Ahmed Arif’in doğum günüdür. Eğer yaşamış olsaydı 80. doğum günü kutlanacaktı. Olmadı, her ölümlü gibi aramızdan ayrıldı. Ama giderken, -diğer ölümlülerden farklı olarak- arkasında ölümsüz dizeler bırakarak gitti. Ahmed Arif, şiirlerindeki biçim, anlatım, ahenk ve tema ile tarihe iz bırakmış
okuma süresi: 6 dk.
Kamil Sümbül’ün gönderdiği bir yazı Merhaba Bibioğlu, Amerika’daki dosttan bana gelen e-maili olduğu gibi sana göndermiştim, uğraşıyor, umarım bulur. Neyse son iki yazın(*) beni hem efkârlandırdı hem de Ahmed Arif’in şiirini yorumlarken; şiir, edebiyattaki yeri, kalitesi, şiiri şiir yapan gerek özel koşulları
1 min read