Udi Yervant Bostancı’ıdan aldığım bir yazı
Müslüm Babam,
O muhteşem resimleri ve de mailini içim yanarak okudum. Tabi ki o weraneyi(*) görüpte üzülmemek mümkün mü? Hemen Tatyos efendinin Rast makamındaki harika şarkısı aklıma geldi:
Bir gönlüme bir hali perişanıma baktım
Zalim seni yad eyleye ah eyleye çaktım
Sen yoksun o yok ben yalınız çıldıracaktım
Zalim seni yad eyleye ah eyleye çaktım
Bende bir resimdeki kiliseye, birde kapısında bağlı olan o eşşeklere baktım,
Siz yoksunuz, biz yokuz, ben Emerikada yalınız çıldıracaxtim.
Canım abem, cox uzun bi mesaj atmiştım sahan. Sabah gözümi açar açmaz maillere girdimki ne göreyim! Sadece iki satıri getmiş. Tabiki cox üzüldüm. Tıpqi senin bu yazidaki hüznün gibi bende hüzünlendim. Hem o iki werane resime, hemde uzun uzun içimi döktığım mesajımın getmeyişine. Şimdi o acıyi tekrar yaşiyarax yazmaya başladim… İşin en acısi ne bilisen Müslüm Babam? Benim şu an neden Emeriqada olişım. Neden ben buradayam bilisen? Her gün qafamiza o balyoz gibi inen SÖZDE kelimesi yüzünden. Yıllarca hep o kelimeyi duydix. Halbuki, ben ÖZDELERLE büyüdüm. Benim rehmetli anamın anasi nenem Eva öldığında doxsanbeş yaşındaydi, bundan girmibeş sene önce öldi, dedem Xaçadur (Xale Temmo) gine öyle, Nenem Emo gene öyle. Yani canli tarihlerle yaşadım. ÖZİNİ biliyem bu işin SÖZDESİNİ değil…
Üçyüzaltmış odali, Erganimizin, o Ortadoğinın en büyük manastırıni da hep o büyüklerimizden duydiğ. Erganimizin incisi olan o yapit, bazi yapıtlar gibi tar-u mar oldi. Yani bazi şeleri xaritadan silmağa üstümüze yoxtir. İşte ispati. Müslüm abem gibi dev bir arşivcinin arşivinde dahi o eserlerden bi tene bile yox, gel de üzülme! Bide sahan Müslüm Üzülmez diyiler, Yawo ben elli sefer bu abem dünyanın en hassas adamidır dedim, benim gibi her olımsızlığlara üzülür dedim ama gine sahan ÜZÜLMEZ deyiler, beni dinliyen yoxki can abem…
Senin de inci teneleri gibi döktırdığın yazıni yutar gibi oxıdım.
BEN SENDEN Bİ SALXUM ÜZÜM İSTEDİM SEN BAHAN Bİ BAĞ VERDİN.
Wey sağ olasan canemın, qurbanate bım bıremıne delal. Em heyya sağ bın Erğeni ji jibir nakın, wekate bı dıl germ zılamaji em jıbir nakın. Em weka neynuk-u goştin.
Can abem, Erganidaki Çiyayê Meyremana’ya çıxarken daha dün gibi çörek, börek, nav sıtılada mast, hek alişverişlerini heeeeç unıtırmıyiz. Her zeman büyüklerimizle yan yana otırıp qonışırken geçmiş günlerimizi yad ediyığ… Şimdi diyecağsan Keke Yervant nereden girdin nereden çıxtın! İnsan gurbette candan bi hemşerisıni görünce ne yapacağıni şaşıri, hama başli içini dökmağa… Dünki sahan yüzde biri ulaşan o mesajımi yazarkende iki tene misafirimi beklidım. Biri yetmişaltı yaşında harika bir sesi olan Vartkes Atdögenyan, Biride seksenaltı yaşında Keman virtiozu Suren Kahveciyan ahpariklerimdi. Hata bi yandan rehmetli babam Keke Yakodan öğrendiğim Diyarbekir usuli bulgur pilavi, bi yandanda gine ondan öğrendiğim salatadan yapdım. Bi yandan da çiköfte malzemelerini hazırlidım. Onlar gelene qeder bunlari hazırlayip mailimide bitirmiştim ve oturup iki kedeh raqi içtığtan sora abeme ulaşamiyan mailimi onlara oxıdığımda ikisininde gözleri doldi, ve senin yolladığın maili ve de resimleri ahpariklerimede gösterdım yaralari sanki tezelenir gibi başladığ eskilerden qonışmağa, ud çalmağa şarqi sölemağa… Onlardan cox şeyler ögreniyem. Çox derlemelerim war. Yani Yervant yan gelip yatmi burada hep çalışiyam ve de sizlere güzel şeler ulaştırmağ için hep araştıriyam.
Canim abem, bu aralar coxta heyecanliyam, heyecanım Yeni Yılda Hollanda’da yapacağım program için değil tabiki. Paris’teki canim abem Şehmus Güzeli görecağım içindir. Paris temsilcimizi görüp onınla edecağımız her sohbette sizde olacağsız. Yeni yılın akabinde hemen Paris’e gidecağam. Güzel abem, bahan telefonıni özelime atarsan cox sevinirem…
Sevgili Müslüm babam, bu aralar Şeyhmus Diken abeminde vaftiz babalığıni yapacaği iki projemiz daha var, umarım benim için önemli olan o projeyi gerçekleştirebilecağam. Umudım emeği bende göz nuri gibi olan Şeyhmus abemde.
Canim Şeyhmus abem, ew roj disa bıbuna em behevra. Pıra ber deh çava runın u di qedeh mey wexın.
Sılav u rezamın ji xwuşkamıra jibir neki. Çave herdu xwarzexu radımisım.
Sevgili Cemalettin Akbaş kardeşim, senin sorduğun kişilere Los Angleste hiç karşilaşip herhangi bir şey duymadım ama o soyadlarından da anladığıma göre Süryani olmalılar. New York’ta veya New Jersy’de yaşıyor olabilirler araştırıp abeme bildiririm.
SERÊ SALÊ BİNÊ SALÊ XWEDÊ KUREK BİDE MALÊ
Yeni yılınızı da en derin kardeşlik dileklerimle kutlar, tüm dünya halklarına barış ve huzur getirmesini dilerim… Eğer işimiz dileklere kalırsa yanmışız, ama adet yerini bulsun dedik. Müslüm abemi tüm sıcak duygularimla kucaklar, verdiğin emeğe binlerce teşekkür ederken, yarım gelen mailim içinde tekrar tekrar özür dilerim. Umarım mail eline geçtiğinde ya bu ne saygısız biridir dememişsindir…
Yanaklarından sevgiyle öpüyorum… Qardaşız Udi Yervant…
Sevgiyle qalın.
23 Aralık 2009
Udi Yervant Bostancı
(*) Ergani’de harabeye dönüşen Meryem Ana Kilisesi.